نقد و بررسی بی‌تفاوتی اجتماعی نسبت به جرم کودک‌آزاری (مطالعه تطبیقی حقوق کیفری ایران با ایالت تگزاس آمریکا)

بی‌تفاوتی یکی از آسیب‌های جدی اجتماعی است که نادیده گرفتن آن و عدم اتخاذ تدابیر لازم جهت جلوگیری از وقوع آن، مانع پویایی و تکامل جامعه می‌‌گردد. از دیدگاه جامعه‌شناختی، بی‌تفاوتی نوعی بیماری اجتماعی است و در مقابل، اعتنای اجتماعی و نوع‌دوستی نشانه پویایی و سلامت جامعه می‌باشد. کودکان به‌عنوان جمعی از جامعه و درواقع بخش اعظمی از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند و جزء آسیب‌پذیرترین اعضای جامعه هستند. در سال‌های اخیر، پدیده کودک‌آزاری در ایران شیوع بسیاری یافته است و ازاین‌رو نگاه ویژه مسئولین و قانون‌گذاران به مسائل و مشکلات آن‌ها و پیش‌بینی راهکارهایی در جهت جلوگیری از گسترش جرایم علیه کودکان، ضروری است. مبارزه با بی‌تفاوتی اجتماعی نسبت به کودک‌آزاری از طریق جرم انگاری به‌عنوان یکی از راهکارهای مهم بوده که در سطح بین‌المللی مورد توجه قانون‌گذاران کشورهای مختلف قرارگرفته است. ازاین‌رو، هدف اصلی مقاله بررسی موضع حقوق کیفری ایران در راستای مبارزه با بی‌تفاوتی اجتماعی در قبال کودک‌آزاری بامطالعه تطبیقی اجمالی با حقوق کیفری ایالت تگزاس آمریکا می‌باشد. با توجه به شیوع پدیده کودک آزاری در آن ایالت ،قانون گذاران با تدوین مقررات ویژه ابتکاراتی را در زمینه مبارزه با بی‌تفاوتی اجتماعی اتخاذ نموده‌اند. در نتیجه پژوهش صورت گرفته مبرهن می‌گردد قوانین کیفری ایران در این خصوص دارای نواقص و خلاهایی است که ضرورت بازنگری و اصلاح را با استفاده از تجربیات حقوق کیفری دیگر کشورها می‌طلبد.